راتیان نوآوری و خلاقیت
لاتکس به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: لاتکس طبیعی که نتیجه فرآیندهای متابولیکی طبیعی در گیاهان و درختان است، و لاتکس سنتزی که از طریق پلیمریزاسیون امولسیونی مونومرهای مختلف به دست می‌آید، مانند کوپلیمر استایرن- بوتادین و پلی وینیل استات‌ها. به ساده‌ترین شکل ممکن، لاتکس به‌عنوان یک سیستم کلوئیدی دو فازی تعریف می‌شود که شامل یک فاز جامد پراکنده در یک فاز مایع است.
روش‌های فرآیند لاتکس
برای تولید قطعات لاتکسی از روش دیپ (غوطه‌وری) استفاده می‌شود. در این روش، ابتدا لاتکس با افزودن مواد به‌صورت یک ترکیب آماده می‌شود. سپس، قالبی را در این ترکیب غوطه‌ور می‌کنند تا لایه‌ای از لاتکس بر روی قالب تشکیل شود. پس از آن، قالب از ترکیب خارج می‌شود و لایه لاتکسی به‌دست‌آمده خشک یا پخت می‌شود. قالب‌ها بسته به نوع قطعه شکل‌های مختلفی دارند و می‌توانند از جنس‌های آلومینیومی، چینی یا سرامیکی باشند.
دستکش‌های لاتکس
بیشتر دستکش‌های لاتکس از لاتکس طبیعی تولید می‌شوند. لایه داخلی این دستکش‌ها بدون پودر است و دارای پوشش پلیمری و سیلیکونی است. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، دستکش‌ها از طریق فرآیند غوطه‌وری در لاستیک تهیه می‌شوند. لاتکس طبیعی به‌عنوان ماده‌ای مهم در تولید دستکش‌های یکبار مصرف استفاده می‌شود. این پلیمر دارای خواص مسدودکنندگی عالی، کشش و استحکام بالا، و انعطاف‌پذیری زیاد است. همچنین، به دلیل نرمی آن، دستکش‌های تولیدشده از لاتکس طبیعی در استفاده طولانی‌مدت راحت‌تر هستند.
رزین لاتکس
رزین لاتکس، که بر پایه لاستیک استایرن بوتادین است، می‌تواند با افزودن به بتن یا ملات، پایداری آن را در برابر نفوذ آب و مواد شیمیایی افزایش دهد و مقاومت سایشی و دوام آن را بهبود بخشد. این رزین از ذرات میکروسکوپی لاستیک محلول در مایع تشکیل شده است که از ترکیب استایرن و بوتادین در شرایط خاص به دست می‌آید.
رزین لاتکس به‌عنوان عامل پیوندزا در بتن‌ریزی و ترمیم بتن، به‌ویژه در درزهای سرد و مواردی که امکان اتصال و باندینگ دو لایه بتن وجود ندارد، استفاده می‌شود. این ماده با مقاومت شیمیایی بالا و چسبندگی قوی به لایه‌های قدیمی بتن، یکی از بهترین روش‌ها در ترمیم و اتصال بتن محسوب می‌شود.
موارد کاربرد رزین لاتکس
مزایای رزین لاتکس